//= $monet ?>
Odeyek sor, mûmek dibiriqîne û jinek bi rûçik bi maskek reş, bi guhên pisîkê. Lingên wê belav bûne û li benda cezakirinê ne. Ma ne ev e ya ku her zilamê maço yê hov xeyal dike, ma ev ne dîmena ku mêjiyê wî xeyal dike ye? Pantikên wê yên ku ji devê wê daliqandî tenê heqareta wê radixe ber çavan. Ew bi tevahî tê davêjin hundur, dişewite, lê kî dê jê re poşman bibe? Qirikên wê ji alîkî din ve dizivirin, dîkê wê yê zirav qula wê ya şil bi tundî lêdixist. Û rêyek din bi kêzikê re tune - divê ew bi nermî li hemî emrên axayê xwe bigire!
Belê, ev keçika porê qehweyî ya biçûk ne ehmeq e, dîkekî wê yê mezin heye. Hûn nikarin yek ji wan jî têxin devê xwe. Bê guman vebûnek kûrtir hewce bû. Û hevalê wê ne pir şêlû ye. Wî kerê wê wek qulikek asayî girtiye. Niha trênek tê.